KIRLANGIÇ ve FIRSAT

Günlerden bir gün kırlangıcın biri bir adama aşık olmuş.
Ve adamın penceresinin önüne konup
adama şöyle demiş:
"Ben seni çok seviyorum.
Lütfen, pencereyi açıp beni içeri al da,
birlikte yaşayalım".
Adam: "Olmaz alamam...
Sen bir kuşsun. Hiç, bir kuş adama aşık olur mu?"
Kırlangıç tekrar;
"Lütfen, pencereyi açıp beni içeri al.
Birlikte yaşarız.
Hem ben sana arkadaş olurum.
Canın da sıkılmaz. Birlikte yaşar gideriz"
Adam yine: "Olmaz alamam... Git başımdan"
diye yanıtlamış.
Üçüncü ve son kez,
kuş adamın penceresinin önüne konup
adama tekrar şöyle demiş:
"Lütfen, beni içeri al.
Artık soğuklar da başladı. Dışarıda kalamam.
Biliyorsun, ben sıcak havalarda yaşayabilirim sadece.
Beni içeri almazsan
başka sıcak ülkelere gitmek zorunda kalırım.
Lütfen beni içeri al da burada kalayım.
Birlikte yemek yer, omuzuna konar,
seni neşelendirir, sana yarenlik ederim.
Hem sen de benim gibi yalnızsın"
Adam ona:
"Git derhal başımdan! Ben yalnız kalabilirim"
demiş ve kuşu kovmuş...
Kırlangıç, bu cevap üzerine üzüntülü bir şekilde uçmuş ve
uzaklara gitmiş.
Adam, kırlangıç uzaklara gittikten sonra düşünmüş
ve kendi kendine:
"Ben ne aptal, ne kadar akılsız bir adamım.
Niçin kırlangıçla birlikte kalmayı kabul etmedim?
Ne güzel birlikte kalırdık" demiş ve
çok pişman olmuş.
Pişman olmuş ama iş işten geçmiş.
Kendi kendine:
"Nasıl olsa sıcaklar başlayınca kırlangıcım yine gelir,
ben de onu içeri alır, birlikte mutlu bir hayat sürerim" demiş.
Ve penceresini sonuna kadar açıp, beklemeye başlamış.
Yazın gelmesiyle birlikte,
kırlangıçlar da gelmeye başlamış.
Ama onun kırlangıcı gelmemiş.
Yazın sonuna kadar hiç penceresini kapatmadan
pencerenin başında beklemiş, ama boşuna...
Kırlangıç yokmuş.
Gelen kırlangıçlara sormuş
ama onun kırlangıcını gören olmamış.
Sonunda bir bilge kişiye halini danışmak için gitmiş.
Bilge kişiye olayı anlattıktan sonra,
bilge kişi ona şöyle
demiş:
"Kırlangıçların ömrü 6 aydır.
Hayatta bazı fırsatlar vardır,
ömründe bir defa insanın eline geçer ve
değerlendiremezsen uçup gider."